Από τον κυρίως ναό μια σκάλα, στα δεξιά του ιερού, οδηγεί κάτω στη λεγόμενη «κρύπτη». Τον κεντρικό της χώρο αποτελεί ένα ημικύκλιο, που σχηματίζεται από πεσσούς. Μέσα σ' αυτό υπάρχει ένα μικρότερο ημικυκλικό κιβώριο με επτά κιονίσκους που κρατούν τόξα και συνδέονται κάτω με θωράκια. Εδώ έφτανε από το ιερό το «άγιο μύρο» και διοχετευόταν σε δύο ορθογώνιες λεκάνες και μία κυκλική. Για να το παίρνουν οι πιστοί, έμπαιναν από τα αψιδωτά ανοίγματα χτισμένα σήμερα– του ανατολικού τοίχου, από την πλευρά της οδού Αγίου Νικολάου, όπου το επίπεδο του εδάφους ήταν πολύ χαμηλότερο από το σημερινό. Η «κρύπτη» δηλαδή δεν ήταν υπόγειος αλλά ισόγειος χώρος.
Καθώς κατεβαίνουμε στην «κρύπτη» από τη σκάλα, στα αριστερά, υπάρχει ένας μικρός μονόχωρος ναΐσκος με διάτρητο παράθυρο στην αψίδα. Στο βόρειο τοίχο της «κρύπτης» βρίσκονταν πιθανόν αρκοσόλια (τάφοι) ιεραρχών και στο νότιο, τέλος, τμήμα της υπάρχουν ρωμαϊκά κτίσματα, πιθανόν τμήματα ρωμαϊκού λουτρού.
1 σχόλιο:
Πολύ ωραία συλλογή, Ευάγγελε!
Δημοσίευση σχολίου